Linia krawędziowa ciągła

Taką linię stosuje się przede wszystkim do:

• wyznaczenia krawędzi jezdni bez krawężników;
• wewnętrznych i zewnętrznych krawędzi autostrad, dróg ekspresowych i dwujezdniowych;
• korygowania przebiegu krawężnika,
• oddzielenia torowiska tramwajowego;
• obwiedni powierzchni wyłączonych z ruchu znakiem  P-21;
• na odcinkach drogi, na których ze względu na obowiązujące przepisy lub bezpieczeństwo zatrzymanie się na jezdni i na poboczu jest zabronione.

W szczególności ciągłe linie krawędziowe należy stosować na:

• odcinkach drogi na których na poboczu występuje ruch pieszych lub rowerzystów;
• odcinkach drogi na których szerokość pobocza uniemożliwia zatrzymanie się pojazdu samochodowego poza jezdnią;
• łukach poziomych i łukach pionowych wypukłych;
• odcinkach z barierami;
• odcinkach dróg, na których stosuje się linie  P-4, P-3a i P-2a;
• wiaduktach, mostach i w tunelach;
• odcinkach dróg na których obowiązują zakazy wyrażone znakami pionowymi  B-35 i B-36.